O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju, Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść; Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz; Światło tam, gdzie panuje mrok; Radość tam, gdzie panuje smutek. Spraw abyśmy mogli, Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać; Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; Nie tyle szukać miłości, co kochać; Albowiem dając, otrzymujemy; Wybaczając, zyskujemy przebaczenie, A umierając, rodzimy się do wiecznego życia. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.
Najnowsze
Artykuł - Msze święte
W Niedziele i uroczystości
6:00, 7:30, 9:00, 10:30, 12:00 i 18:00
W dni powszechne
7:00 i 18:00
DNI EUCHARYSTYCZNE DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
Pierwszy piątek miesiąca
dzieci klas IV, V i VI
Drugi piątek miesiąca
dzieci klas VII i VIII
Trzeci piątek miesiąca
klasy 3 przygotowujące się do I Komunii św.
W pierwszy, drugi i trzeci piątek miesiąca
Spowiedź św. o godz. 15:45 Msza św....
KANCELARIA PARAFIALNA W CZASIE WAKACJI
Drodzy Parafianie
Informujemy Was, że kancelaria parafialna w czasie wakacji jest czynna w poniedziałek i środę od 17.00 do 17.45 a we wtorek i czwartek od 7.30 do 8.00. Narzeczonych w sprawie zawarcia małżeństwa zapraszamy w czwartek i piątek od 19.00 do 20.00. Prosimy aby wszelkie sprawy załatwiać w wyznaczonym czasie. Serdecznie zapraszamy.
Wprowadzenie: Dzisiaj w naszej Wspólnocie Parafialnej odpust PORCJUNKULI. Królowej Anielskiej polecamy naszą Parafię i prosimy dla nas o dary świętości życia, pokoju i dobra w naszych sercach. Serdecznie witamy wśród nas Ojca Leopolda - Franciszkanina z Cieszyna, którego prosimy o wygłoszenie Słowa Bożego i przewodniczenie naszemu świętowaniu. Składka przeznaczona jest na potrzeby diecezji.
Bardzo serdecznie witamy wszystkich...
18 NIEDZIELA ZWYKŁA - 02.VIII.2020 - ODPUST PORCJUNKULI
06.00 dz. – bł. w intencji Ireny i Stanisława z okazji 45 r. ślubu z prośbą o zdrowie, Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej oraz wszelkie potrzebne łaski dla synów z rodzinami
07.30 za + Janinę Korzus
09.00 w intencji Róż Żywego Różańca, aby dzięki codziennemu zjednoczeniu z Maryją wzrastali w wierze, nadziei i miłości oraz o trzeźwość...
Na pustyni Izraelici mówili: «Któż nam da mięsa, abyśmy jedli? Wspominamy ryby, które darmo jedliśmy w Egipcie, ogórki, melony, pory, cebulę i czosnek. Teraz zaś jesteśmy wycieńczeni, nie mamy nic, nie widzimy niczego prócz manny». Manna zaś była podobna do nasion kolendra i miała wygląd bdelium. Ludzie wychodzili i zbierali ją, potem mełli w ręcznych młynkach albo tłukli w moździerzach. Gotowali ją w garnkach lub robili z niej podpłomyki; smak miała taki jak ciasto na oleju. Gdy nocą opadała rosa na obóz, opadała równocześnie i manna. Mojżesz usłyszał, że lud narzeka rodzinami – każda u wejścia do swego namiotu. Wtedy rozpalił się potężnie gniew Pana, a także Mojżeszowi wydało się to złe. Rzekł więc Mojżesz do Pana: «Czemu tak źle się obchodzisz ze sługą swoim, czemu nie darzysz mnie życzliwością i złożyłeś na mnie cały ciężar tego ludu? Czy to ja począłem ten lud w łonie albo ja go zrodziłem, że mi powiedziałeś: „Noś go na łonie swoim, jak nosi piastunka dziecię, i zanieś go do ziemi, którą poprzysiągłem dać ich przodkom”? Skąd wezmę mięsa, aby dać temu całemu ludowi? A przecież przeciw mnie podnoszą skargę i wołają: „Daj nam mięsa do jedzenia!” Nie mogę już sam dłużej dźwigać troski o ten lud, już mi nazbyt ciąży. Skoro tak ze mną postępujesz, to raczej mnie zabij, jeśli darzysz mnie życzliwością, abym nie patrzył na swoje nieszczęście».
Ps 81 (80), 12-13. 14-15. 16-17 (R.: por. 2a)
Mój lud nie posłuchał mego głosu, *
Izrael nie był Mi posłuszny.
Zostawiłem ich przeto ich twardym sercom, *
niech postępują według swych zamysłów. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Gdyby mój lud Mnie posłuchał, *
a Izrael kroczył moimi drogami,
natychmiast bym zgniótł ich wrogów *
i obrócił rękę na ich przeciwników. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy Schlebialiby Panu ci, którzy Go nienawidzą, *
a kara ich trwałaby na wieki.
A jego bym karmił wyborną pszenicą *
i sycił miodem z opoki. Śpiewajcie Bogu, naszemu Obrońcy
Mt 4, 4b
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 14, 13-21
Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności». Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj». Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
Mt 14, 22-36
W roku A, jeżeli tę perykopę odczytano w poprzednią niedzielę, dzisiaj należy odczytać Mt 14, 22-36, jak niżej: Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Gdy tłum został nasycony, zaraz Jezus przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał. Łódź zaś była już o wiele stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny. Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się, myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli. Jezus zaraz przemówił do nich: «Odwagi! To Ja jestem, nie bójcie się!» Na to odezwał się Piotr: «Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie!» A On rzekł: «Przyjdź!» Piotr wyszedł z łodzi i krocząc po wodzie, podszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: «Panie, ratuj mnie!» Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: «Czemu zwątpiłeś, człowiecze małej wiary?» Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: «Prawdziwie jesteś Synem Bożym». Gdy się przeprawili, przyszli do ziemi Genezaret. Ludzie miejscowi, poznawszy Go, posłali po całej tamtejszej okolicy i znieśli do Niego wszystkich chorych, prosząc, żeby ci przynajmniej frędzli Jego płaszcza mogli się dotknąć; a wszyscy, którzy się Go dotknęli, zostali uzdrowieni.
2020-08-04, Wtorek, Rok A, II,
Wspomnienie św. Jana Marii Vianneya, prezbitera
Jr 28, 1-17
W czwartym roku panowania Sedecjasza, króla judzkiego, w piątym miesiącu rzekł do mnie Chananiasz, syn Azzura, prorok z Gibeonu, w domu Pańskim wobec kapłanów i całego ludu: Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: «Złamię jarzmo króla babilońskiego. W ciągu dwóch lat przywrócę na to miejsce wszystkie naczynia domu Pańskiego, które zabrał Nabuchodonozor, król babiloński, z tego miejsca, wywożąc do Babilonu. Jechoniasza, syna Jojakima, króla judzkiego, i wszystkich uprowadzonych z Judy do Babilonu sprowadzę na to miejsce – mówi Pan – skruszę bowiem jarzmo króla babilońskiego». Prorok zaś Jeremiasz przemówił do proroka Chananiasza wobec kapłanów i całego ludu stojącego w domu Pańskim. Prorok Jeremiasz powiedział: «Niech się stanie! Niech tak Pan uczyni! Niech Pan słowa, które prorokowałeś, wypełni, sprowadzając naczynia z domu Pańskiego oraz wszystkich uprowadzonych w niewolę z Babilonu na to miejsce. Posłuchaj jednak tego słowa, które wygłaszam do twoich uszu i do uszu całego ludu. Prorocy, którzy byli przede mną i przed tobą od najdawniejszych czasów, prorokowali przeciw licznym krajom i przeciw wielkim królestwom o wojnie, nieszczęściu i zarazie. Prorok, który przepowiada pomyślność, będzie uznany za proroka prawdziwie posłanego przez Pana, gdy się spełni przepowiednia prorocka». Wtedy prorok Chananiasz wziął jarzmo z szyi proroka Jeremiasza i połamał je. I powiedział Chananiasz wobec całego ludu: Tak mówi Pan: «Tak samo skruszę jarzmo Nabuchodonozora, króla babilońskiego, na karku wszystkichnarodów w ciągu dwóch lat». I odszedł prorok Jeremiasz swoją drogą. Po połamaniu jarzma, zdjętego z szyi proroka Jeremiasza przez proroka Chananiasza, skierował Pan do Jeremiasza następujące słowo: «Idź i powiedz Chananiaszowi: Tak mówi Pan: Połamałeś jarzmo drewniane, lecz przygotowałeś zamiast niego jarzmo żelazne. Tak bowiem mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Wkładam jarzmo żelazne na kark wszystkich tych narodów, aby służyły Nabuchodonozorowi, królowi babilońskiemu, i były mu poddane; także dzikie zwierzęta mu poddaję». I rzekł prorok Jeremiasz do proroka Chananiasza: «Słuchaj, Chananiaszu! Pan cię nie posłał, ty zaś pozwoliłeś temu narodowi żywić zwodniczą nadzieję. Dlatego tak mówi Pan: Oto usunę ciebie z powierzchni ziemi. Umrzesz w tym roku, bo głosiłeś bunt przeciw Panu». I zmarł prorok Chananiasz w tym roku, w siódmym miesiącu.
Ps 119 (118), 29 i 43. 79-80. 95 i 102 (R.: por. 68b)
Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, *
obdarz mnie łaską Twojego Prawa.
Nie odbieraj moim ustom słowa prawdy, *
bo ufam Twoim wyrokom. Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich Niech zwrócą się ku mnie Twoi wyznawcy *
i ci, którzy uznają Twoje napomnienia.
Niech moje serce doskonali się w Twych ustawach, *
abym nie doznał wstydu. Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich Czyhają na mnie grzesznicy, aby mnie zgubić, *
ja zaś przestrzegam Twoich napomnień.
Nie odstępuję od Twoich wyroków, *
albowiem Ty mnie pouczasz. Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich
Mt 4, 4b
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 14, 13-21
Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności». Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj». Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
2020-08-05, Środa, Rok A, II,
Dzień Powszedni albo wspomnienie rocznicy poświęcenia rzymskiej Bazyliki Najświętszej Maryi Panny
Jr 31, 1-7
«W owych czasach – mówi Pan – będę Bogiem dla wszystkich pokoleń Izraela, one zaś będą moim narodem». Tak mówi Pan: «Znajdzie łaskę na pustyni naród, co wyszedł cało spod miecza; Izrael pójdzie do miejsca swego odpoczynku. Pan się mu ukaże z daleka: Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też podtrzymywałem dla ciebie łaskawość. Znowu cię zbuduję i będziesz odbudowana, Dziewico-Izraelu! Przyozdobisz się znów swymi bębenkami i zaczniesz tańce pełne wesela. Będziesz znów sadzić winnice na wzgórzach Samarii; uprawiający będą sadzić i zbierać. Nadejdzie bowiem dzień, kiedy strażnicy znów zawołają na wzgórzach Efraima: Wstańcie, wstąpmy na Syjon, do Pana, Boga naszego!» Tak bowiem mówi Pan: «Wykrzykujcie radośnie na cześć Jakuba, weselcie się pierwszym wśród narodów! Głoście, wychwalajcie i mówcie: Pan wybawił swój lud, Resztę Izraela!»
Jr 31, 10. 11-12b. 13 (R.: por. 10d)
Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem». Pan nas obroni, tak jak pasterz owce Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu *
i rozradują się błogosławieństwem Pana. Pan nas obroni, tak jak pasterz owce Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu *
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość, *
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach. Pan nas obroni, tak jak pasterz owce
Por. Łk 7, 16
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 15, 21-28
Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami». Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela». A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi». On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.
2020-08-06, Czwartek, Rok A, II,
Święto Przemienienia Pańskiego
Mt 17, 1-9
Gdy święto wypada poza niedzielą, przed Ewangelią jest jedno czytanie. Czytanie z Księgi proroka Daniela Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła — płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie. Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu. Pan wywyższony króluje nad ziemią Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. Pan wywyższony króluje nad ziemią Ponad całą ziemię *
Tyś bowiem wywyższony
i nieskończenie wyższy *
ponad wszystkich bogów. Pan wywyższony króluje nad ziemią Czytanie z Drugiego listu świętego Piotra Apostoła Najmilsi: Nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale nauczaliśmy jako naoczni świadkowie Jego wielkości. Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej. Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach. To jest mój Syn umiłowany,
w którym mam upodobanie,
Jego słuchajcie. Alleluja, alleluja, alleluja Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego, Jana, zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie». Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
Dn 7, 9-10. 13-14
Gdy święto wypada poza niedzielą, przed Ewangelią jest jedno czytanie. Czytanie z Księgi proroka Daniela Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła — płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
Ps 97, 1-2. 5-6. 9 (R.: por. 1a i 9a)
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu. Pan wywyższony króluje nad ziemią Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. Pan wywyższony króluje nad ziemią Ponad całą ziemię *
Tyś bowiem wywyższony
i nieskończenie wyższy *
ponad wszystkich bogów. Pan wywyższony króluje nad ziemią
2 P 1, 16-19
Najmilsi: Nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ale nauczaliśmy jako naoczni świadkowie Jego wielkości. Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej. Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach.
Mt 17, 5c
To jest mój Syn umiłowany,
w którym mam upodobanie,
Jego słuchajcie. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 17, 1-9
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego, Jana, zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie». Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
2020-08-07, Piątek, Rok A, II,
Dzień Powszedni albo wspomnienie świętych męczenników Sykstusa II, papieża, i Towarzyszy albo wspomnienie św. Kajetana, prezbitera
Na 2, 1. 3; 3, 1-3. 6-7
Oto na górach kroki dobrego zwiastuna, co ogłasza pokój. Święć, Judo, swe uroczystości, wypełniaj swe śluby, bo nie przejdzie już więcej po tobie nikczemnik, całkowicie został zgładzony. Bo przywraca Pan świetność Jakuba, jak i świetność Izraela, ponieważ łupieżcy ich splądrowali i wyniszczyli ich latorośle. Biada miastu krwawemu! Całe kłamliwe i grabieży pełne, a nie ustaje rabunek. Trzask biczów i turkot kół, i konie galopujące, i szybko jadące rydwany. Jeźdźcy szturmujący i połysk mieczy, i lśnienie oszczepów. I mnóstwo poległych, i moc trupów, i martwych ciał bez liku, tak że o zwłoki ich się potykają. «I rzucę na ciebie obrzydliwości, i zelżę ciebie, i uczynię z ciebie widowisko». I każdy, kto cię ujrzy, oddali się od ciebie, i zawoła: «Spustoszona Niniwa!» Któż ulituje się nad nią? Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie?
Pwt 32, 35c-36b. 39abcd. 41 (R.: 39c)
Nadchodzi bowiem dzień klęski, *
los ich gotowy, już blisko.
Bo Pan swój naród obroni, *
litość okaże swym sługom. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam Patrzcie teraz, że Ja jestem, Ja jeden, *
i nie ma obok Mnie żadnego boga.
Ja zabijam i Ja sam ożywiam, *
Ja ranię i Ja sam uzdrawiam. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam Gdy miecz błyszczący wyostrzę *
i wyrok wykona ma ręka,
na swoich wrogach się pomszczę, *
odpłacę tym, którzy Mnie nienawidzą. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam
Mt 5, 10
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 16, 24-28
Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi i wtedy odda każdemu według jego postępowania. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w królestwie swoim».
2020-08-08, Sobota, Rok A, II,
Wspomnienie św. Dominika, prezbitera
Ha 1, 12 – 2, 4
Czyż to nie Ty, Boże mój, Świętości moja, jesteś od samych początków Panem? Nie pomrzemy! Na sąd przeznaczyłeś lud Chaldejczyków, o Panie, Opoko moja, zachowałeś go, aby mu wymierzyć karę. Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły, a nieprawości pochwalać nie możesz. Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych i milczysz, gdy bezbożny pożera uczciwszego od siebie? Obchodzi się on z ludźmi jak z rybami morskimi, jak z pełzającymi zwierzętami, którymi nikt nie rządzi. Wszystkich łowi na wędkę, zagarnia swoim niewodem albo w sieci gromadzi – krzycząc przy tym z radości. Przeto ofiarę składa swojej sieci, pali kadzidło niewodowi swemu, bo przez nie zdobył sobie łup bogaty, a pożywienie jego stało się obfite. Czyż zatem nie zarzuca na nowo swych sieci, aby mordować ludy bez litości? Na moich czatach stać będę, udam się na miejsce czuwania, śledząc pilnie, by poznać, co On powie do mnie, jaką odpowiedź da na moją skargę. I odpowiedział Pan tymi słowami: «Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać. Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności».
Ps 9, 8-9. 10-11. 12-13 (R.: por. 11b)
Pan zasiada na wieki, *
przygotował swój tron, by sądzić.
Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, *
rozstrzygał bezstronnie sprawy narodów. Pan nie opuszcza tych, co Go szukają Schronienie w Panu znajdzie uciśniony, *
ucieczkę w czasie utrapienia.
Ufają Tobie znający Twe imię, *
bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają. Pan nie opuszcza tych, co Go szukają Psalm śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie, *
głoście Jego dzieła wśród narodów,
bo mściciel krwi pamięta o nich, *
nie zapomniał wołania ubogich. Pan nie opuszcza tych, co Go szukają
Por. 2 Tm 1, 10b
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 17, 14-20
Pewien człowiek zbliżył się do Jezusa i padając przed Nim na kolana, prosił: «Panie, zlituj się nad moim synem! Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, a często w wodę. Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić». Na to Jezus odrzekł: «O plemię niewierne i przewrotne! Jak długo jeszcze mam być z wami; jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie Mi go tutaj!» Jezus rozkazał mu surowo, i zły duch opuścił go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie. Wtedy uczniowie podeszli do Jezusa na osobności i zapytali: «Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić?» On zaś im rzekł: «Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: „Przesuń się stąd tam!”, a przesunie się. I nic nie będzie dla was niemożliwego».
2020-08-09, Niedziela, Rok A, II,
Dziewiętnasta Niedziela zwykła
1 Krl 19, 9a. 11-13a
Gdy Eliasz przyszedł do Bożej góry Horeb, wszedł do pewnej groty, gdzie przenocował. Wtedy Bóg rzekł: «Wyjdź, aby stanąć na górze wobec Pana!» A oto Pan przechodził. Gwałtowna wichura rozwalająca góry i druzgocąca skały szła przed Panem; ale Pana nie było w wichurze. A po wichurze – trzęsienie ziemi: Pana nie było w trzęsieniu ziemi. Po trzęsieniu ziemi powstał ogień: Pana nie było w ogniu. A po tym ogniu – szmer łagodnego powiewu. Kiedy tylko Eliasz go usłyszał, zasłoniwszy twarz płaszczem, wyszedł i stanął przy wejściu do groty.
Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14 (R.: por. 8)
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: *
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi. Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie Łaska i wierność spotkają się z sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie. Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie
Rz 9, 1-5
Bracia: Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieustanny ból. Wolałbym bowiem sam być pod klątwą, odłączonym od Chrystusa dla zbawienia braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, Ten, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
Por. Ps 130 (129), 5
Pokładam nadzieję w Panu,
ufam Jego słowu. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 14, 22-33
Gdy tłum został nasycony, zaraz Jezus przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał. Łódź zaś była już o wiele stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny. Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się, myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli. Jezus zaraz przemówił do nich: «Odwagi! To Ja jestem, nie bójcie się!» Na to odezwał się Piotr: «Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie!» A On rzekł: «Przyjdź!» Piotr wyszedł z łodzi i krocząc po wodzie, podszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: «Panie, ratuj mnie!» Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: «Czemu zwątpiłeś, człowiecze małej wiary?» Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: «Prawdziwie jesteś Synem Bożym».
2020-08-10, Poniedziałek, Rok A, II,
Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika
J 12, 24-26
W kościołach, w których nie obchodzi się uroczystości, przed Ewangelią jest jedno czytanie. Czytanie z Księgi Mądrości Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych. Błogosławiony człowiek, który boi się Pana *
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza *
i swymi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje *
i pozostanie w wiecznej pamięci. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Nie przelęknie się złej nowiny, *
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie *
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Rozdaje i obdarza ubogich, *
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą *
będzie jego potęgą. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: «Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki». Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną,
a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. Alleluja, alleluja, alleluja Słowa Ewangelii według świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».
Mdr 3, 1-9
W kościołach, w których nie obchodzi się uroczystości, przed Ewangelią jest jedno czytanie. Czytanie z Księgi Mądrości Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.
Ps 112, 1-2. 5-6. 7-8. 9 (R.: por. 9a)
Błogosławiony człowiek, który boi się Pana *
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza *
i swymi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje *
i pozostanie w wiecznej pamięci. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Nie przelęknie się złej nowiny, *
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie *
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich Rozdaje i obdarza ubogich, *
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą *
będzie jego potęgą. Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich
2 Kor 9, 6-10
Bracia: Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: «Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki». Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości.
J 12, 26
Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną,
a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. Alleluja, alleluja, alleluja
J 12, 24-26
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».
Aktualności
Kancelaria parafialna w czasie wakacji
KANCELARIA PARAFIALNA W CZASIE WAKACJI
Drodzy Parafianie
Informujemy Was, że kancelaria parafialna w czasie wakacji jest czynna w poniedziałek i środę od 17.00 do 17.45 a we wtorek i czwartek od 7.30 do 8.00. Narzeczonych w sprawie zawarcia małżeństwa zapraszamy w czwartek i piątek od 19.00 do 20.00. Prosimy aby wszelkie sprawy załatwiać w wyznaczonym czasie. Serdecznie zapraszamy.
Przyjmowanie Komunii Świętej
Biorąc pod uwagę wkazania Ks. Bp. Romana Pindla na czas stanu epidemicznego oraz przepisy liturgiczne zawarte w Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego z 2004 roku, jak również Wskazania Episkopatu Polski po ogłoszeniu nowego wydania Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego przedstawiamy ogólne informacje dotyczące przyjmowania Komunii św. w naszej parafii:
Do Komunii świętej podchodzimy procesyjnie.
Komunia przyjmowana jest w postawie stojącej do ust, albo na rękę.
Wierni przyjmujący Ciało Pańskie w postawie stojącej wykonują wcześniej skłon ciała lub przyklękają na jedno kolano
Osoby pragnące przyjąć Komunię świętą na rękę niech podchodzą do kapłana znajdującego się przy chrzcielnicy.
Przyjmujący Ciało Pańskie na rękę kładzie lewą rękę na prawą i umieszcza je na wysokości serca.
Ciało Pańskie należy spożyć w obecności kapłana.
Najpierw do Komunii świętej przystępują osoby pragnące ją przyjąć na rękę, a następnie przyjmujące ją bezpośrednio do ust.
Na słowa kapłana 'Ciało Chrystusa' przyjmujący odpowiada słowem 'Amen'.
Witamy i duchowo łączymy się z Wami Wszystkimi w tym trudnym dla nas wszystkich czasie epidemii. Nie mogąc Was spotkać w naszej świątyni kierujemy do Was słowa serdecznych pozdrowień i wielkiej troski. Jesteśmy złączeni z każdą rodziną naszej parafii w której żyjecie, pracujecie i się uświęcacie. W sposób szczególny jednoczymy się z chorymi, cierpiącymi i osobami w podeszłym wieku, którzy szczególnie przeżywają może lęki i obawy związane z zagrożeniem epidemią. Bliskie naszemu sercu są dzieci i młodzież. Tęsknimy już za radosnymi spotkaniami z Wami w ramach wspólnot i grup formacyjnych. Każdego dnia zapewniamy Was wszystkich o swojej modlitwie i gorąco prosimy Was o pamięć modlitewną w naszej intencji.
Kochani, wszyscy w duchu miłości podejmijmy trud troski o zdrowie i życie swoje oraz innych, zachowując w duchu miłości bezwzględnie wszystkie wskazania, rady i polecenia skierowane do nas przez odpowiedzialnych za losy naszej Ojczyny i Kościoła.
Zaufajmy wszyscy Panu Bogu, który naprawdę potrafi największe zło przemienić w wielkie dobro.
Kochani, pozostańmy w naszych domach, aby nas chronić i by nikt z nas nie narażał siebie i innych na tę tak groźną chorobę. Ksiądz Biskup Roman Pindel udzielił wszystkim dyspensy od niedzielnej Mszy świętej aż do Wielkanocy.
Nie mogąc uczestniczyć w nabożeństwach, Mszach św. i spotkaniach formacyjnych módlmy się więcej w naszych rodzinach. Odkryjmy wartość i piękno swojej rodziny jako Kościoła Domowego, do którego przychodzi i w którym obecny jest i działa sam Bóg. Módlmy się jak najczęściej razem. Całą rodziną przynajmniej od czasu do czasu czytajmy wspólnie Pismo Święte. Poprzez środki przekazu korzystajmy hojnie z modlitw wspólnotowych Kościoła. Z myślą o Was i na Waszą prośbę uruchomiliśmy stałą transmisję z naszej świątyni. Możecie więc łączyć się z nami podczas każdej Mszy św. i podczas Świętego Triduum Paschalnego. Dzięki tym środkom przeżyjmy swoje rekolekcje wielkopostne.
Drodzy, życzymy Wam sił i dobrego zdrowia a epidemia niech omija Was i Wasze rodziny. Niech Święta Rodzina z Nazaretu czuwa nad Waszymi rodzinami, a święty Franciszek wyprasza potrzebne łaski. Ufamy, że w możliwie szybkim czasie spotkamy się znowu w naszej pięknej świątyni, aby chwalić naszego Pana i budować jedność naszej Wspólnoty Parafialnej. Jeszcze raz Was pozdrawiamy i ślemy nasze kapłańskie błogosławieństwo.
Szczęść Boże
Wasi Duszpasterze
Troszczymy się o Twoje zdrowie (w związku z epidemią koronawirusa)
Drodzy Parafianie i Goście!
Biorąc pod uwagę zalecenia władz państwowych oraz decyzji Biskupa Romana Pindla informujemy, że:
Od 7 czerwca br. poprzednia dyspensa od uczestnictwa w niedzielnej i świątecznej Eucharystii obejmująca wszystkich wiernych Diecezji Bielsko-Żywieckiej zostaje zawężona do osób starszych, chorych i odczuwających lęk przed zarażeniem.
zaleca się przyjmowanie Komunii św. na rękę oraz przekazywanie znaku pokoju poprzez skłon głową;
Od 30 maja br. nie obowiązuje limit osób w kościele;
Wszyscy przebywający w kościele z wyjątkiem sprawujących liturgię muszą mieć maseczki. Bardzo prosimy o przestrzeganie tej zasady.
W związku z epidemią także naszą parafię dotknęły wielkie trudności finansowe. Dlatego zwracamy się o pomoc i wsparcie do wszystkich parafian.
Gorąco zapraszamy Was do wzmożonej modlitwy i okazywania miłości bliźniemu.
Zachęcamy do:
powrotu do uczestnictwa w Eucharystii i korzystania z sakramentu pokuty i pojednania;
modlitwy indywidualnej, małżeńskiej, rodzinnej w domu;
czytania Pisma Świętego i prasy katolickiej;
korzystania z materiałów formacyjnych umieszczanych na katolikich stronach internetowych;
oraz uczestniczenia z transmisji Mszy św. z naszej świątyni (kliknij tutaj lub YouTube)
Duszpasterze dostępni są w konfesjonałach przed każdą Mszą św. w ciągu całego tygodnia, a także w godzinach urzędowania kancelarii parafialnej.
Do kancelarii parafialnej można dzwonić się, korzystając z następujących numerów telefonu:+48 33 818 32 93 lub +48 505 767 711.
Jest także możliwość zapisania się do newslettera (kliknij tutaj), aby być na bieżąco z informacjami naszej wspólnoty parafialnej.
Komunia duchowa
Praktyka ta także wywodzi się z chrześcijańskiej starożytności. Dotyczyła tych, którzy z różnych powodów – czy to braku kapłana czy prześladowań – nie mogły przyjąć Komunii sakramentalnej. Dziś często zaleca się ją osobom chorym, które nie mogą przyjmować Komunii tak często jakby chciały. Polega ona na wzbudzeniu w sobie gorącego pragnienia przyjęcia Pana Jezusa. W praktyce dobrze jest poprzedzić to wzbudzanie pragnienia modlitwą – np. odmówieniem Ojcze nasz, któregoś z wyznań wiary, tekstu którejś z pieśni eucharystycznej. Można też oczywiście modlić się własnymi słowami, a wszystko poprzedzić czytaniem Słowa Bożego.
Praktyka Komunii duchowej dotyczy tych, którzy są w stanie łaski uświęcającej. Ci, którzy mają świadomość popełnienia grzechu ciężkiego mogą oczywiście gorąco się modlić. [źródło: gosc.pl]
w Niedziele i uroczystości: 6.00, 7.30, 9:00, 10:30, 12:00 i 18:00.
w dni powszednie: 7.00 i 18.00
Modlitwa o zaprzestanie rozpowszechniania się epidemii koronawirusa
Ojcze nasz, pełni ufności prosimy Ciebie, aby koronawirus nie siał więcej zniszczeń i aby udało się jak najszybciej opanować epidemię. Prosimy, abyś przywrócił zdrowie zakażonym i pokój miejscom, do których koronawirus już dotarł. Przyjmij tych, którzy zmarli na skutek tej choroby, pociesz ich rodziny. Wspieraj i chroń personel medyczny zwalczający wirus, inspiruj i błogosław tym, którzy starają się opanować sytuację. Panie Jezu, lekarzu naszych dusz i ciał, czujemy się bezradni w tej sytuacji ogólnoświatowego zagrożenia, ale ufamy Tobie, udziel nam pokoju i zdrowia. Matko Boża, chroń nas i opiekuj się nami, prowadź nas w miłości do Twojego Syna, Jezusa. Amen.
Święty Sebastianie, módl się za nami
Święta Franciszko Rzymianko,
Święty Rochu,
Święta Rozalio,
Święty Karolu Boromeuszu,
Święty Boże! Święty mocny! Święty nieśmiertelny! Zmiłuj się nad nami.
Od powietrza, głodu, ognia i wojny, Wybaw nas Panie.
Od nagłej i niespodziewanej śmierci, Zachowaj nas Panie.
My grzeszni ciebie Boga prosimy, Wysłuchaj nas Panie.
Medal Papieski - Pro Ecclesia Pontifice dla pani Marii Mikołajczyk
Nasza parafianka pani Maria Mikołajczyk otrzyma Medal Papieski – Pro Ecclesia Pontifice. W imieniu Duszpasterzy i Wszystkich Parafian serdecznie pani Marii gratulujemy tego wyjątkowego wyróżnienia i życzymy wiele łask Bożych, błogosławieństwa i opieki Matki Bożej i św. Franciszka oraz darów Ducha Świętego a także sił i zdrowia do dalszej tak ofiarnej służby naszej parafii i na całe Jej życie a za wszelkie dobro świadczone naszej parafii serdecznie dziękujemy.
Ważne informacje o naszym cmentarzu
Czas który przeżywamy i częste wizyty na cmentarzu skłaniają do przypomnienia o pewnych zachowaniach niegodnych miejsca wiecznego spoczynku naszych najbliższych. Dlatego bardzo prosimy wszystkich nawiedzających nasz cmentarz dziś i przez cały rok o budowanie atmosfery spokoju, zadumy, ciszy i modlitwy. Nie godzi się i jest to zabronione aby na cmentarzu słychać było krzyki, zbyt głośne rozmowy, śmiechy, przekleństwa. Nie wolno też na cmentarzu palić, pić alkoholu, jeździć rowerami, motorami, samochodami czy też wprowadzać psów, które często bezczeszczą groby naszych bliskich. Obowiązkiem wszystkich jest segregowanie śmieci a wyjątkową niegodziwością jest przynoszenie czy przywożenie śmieci z domu aby wyrzucić je na cmentarzu, robiąc z cmentarza wysypisko śmieci. Bardzo prosimy wszystkich parafian, aby sami pilnowali tych zasad i zwracali uwagę tym, którzy o tym tak często niestety nie pamiętają. Nasi zmarli już nie mogą sami bronić swojej godności i spokoju, to my musimy zrobić dla nich. Warto też z regulaminu cmentarza zapoznać się o naszych zobowiązaniach w trosce o utrzymanie cmentarza. Przypominamy, że obowiązkiem jest uczciwa wpłata 10 % wartości nagrobka, wpłata roczna na wywóz śmieci oraz opłata za miejsce grobowe. Parafia może zgodnie z prawem dokonać pochówku innej osoby w grobie nie opłaconym po 20 latach a takich grobów na naszym cmentarzu jest wiele. Można też na przyszłość wykupić miejsce w nowo wybudowanych kolumbariach na naszym cmentarzu, zapewniając sobie miejsce złożenia urny. W jednej niszy może być nawet kilka urn. Po wykupieniu obecnych miejsc będziemy kontynuować prace przy następnych.
Ochrona Danych Osobowych W Parafii
Informujemy, że także w Kościele obowiązuje ustawa o ścisłej ochronie danych osobowych. Żaden kapłan pod żadnym pozorem nie może wydać dokumentu czy zaświadczenia dotyczącego osoby pełnoletniej osobie trzeciej nawet ojcu czy matce, chyba, że posiadają pełnomocnictwo do odbioru danego dokumentu. W naszej parafii jesteśmy także zobowiązani do bezwzględnego zachowania i przestrzegania tej ustawy i to pod groźbą bardzo surowych kar. Nie wydanie więc rodzicom jakiegoś dokumentu dorosłego dziecka nie jest wyrazem złej woli kapłana jak to czasem złośliwi parafianie określają ale zwyczajnym przestrzeganiem porządku prawnego. Bardzo prosimy o zrozumienie tego faktu i nie ubliżanie kapłanom w takich sytuacjach
Nowy formularz zgłoszenia chrztu
W zakładce duszpasterstwo -> chrzty można pobrać aktualny formularz zgłoszenia do chrztu. Formularz można pobrać również tutaj -> pobierz
