VADEMECUM WYBORCZE KATOLIKA

         Wolne wybory są podstawową instytucją demokratyczną, pozwalającą obywatelom decydować o kierunku rozwoju wspólnoty politycznej. Ten doniosły akt, jak wszystkie inne działania katolików, powinien być inspirowany wiarą. Niniejszym dokumentem chcemy pomóc w podejściu do wyborów, które na różnych poziomach (samorządowym, krajowym, europejskim) będą odbywać się w najbliższych miesiącach.

W związku z tym przypominamy podstawowe zasady, jakimi powinien kierować się katolik.

1. Uczestnictwo w wyborach

Zaangażowanie i udział w wyborach stanowią dostępny dla każdego obywatela sposób realizacji „prawa i obowiązku” uczestnictwa w życiu społeczno-politycznym. Udział w wyborach jest obowiązkiem sumienia katolika. Jest to bowiem dowód podstawowego zaangażowania się „na rzecz dobra wspólnego, czyli dobra wszystkich i każdego”^[1].

2. Znaczenie dobra wspólnego

 Dobro wspólne stanowi sumę wartości, dzięki którym człowiek, rodzina i społeczność mogą pełniej i łatwiej osiągnąć własną doskonałość^[2]. Realizacja tak rozumianego dobra wspólnego może być zapewniona jedynie wtedy, gdy polityka oparta jest o „poprawną koncepcję osoby ludzkiej”^[3]. Obowiązek wyborczy wymaga zatem odpowiedzialnych decyzji w oparciu o zasady ładu moralnego.

3. Wartości nienegocjowalne

W tych sprawach, które dotyczą istoty porządku moralnego, prawy rozum nie pozwala na kompromisy^[4]. W konsekwencji katolicy:

1. a) opowiadają się bezwarunkowo po stronie prawa do życia od poczęcia do naturalnego kresu, które to prawo „stanowi fundament współżycia między ludźmi oraz istnienia wspólnoty politycznej”^[5];
   
   
2. b) z równą determinacją zabiegają o ochronę praw rodziny, opartej na monogamicznym małżeństwie osób przeciwnej płci. Uważają zatem za niedopuszczalne zrównanie z rodziną innych form współżycia^[6];
   
   
3. c) stoją na straży zagwarantowania prymatu rodziców w wychowaniu swoich dzieci[7];
   
   
4. d) bronią wolności sumienia i wolności religijnej, stanowiącej „serce praw człowieka”[8];
   
   
5. e) sprzeciwiają się budowaniu świata „tak, jakby Boga nie było”^[9];
   
   
6. f) są zaangażowani na rzecz wewnętrznego i zewnętrznego pokoju, będącego podstawowym warunkiem realizacji dobra wspólnego;
   
   
7. g) troszczą się o etyczny kształt procesów gospodarczych, sprzeciwiając się „ekonomii, która zabija”^[10].

Kwestie te stanowią zbiór zasad, które powinny być uwzględnione podczas podejmowania decyzji wyborczych. „Właściwie ukształtowane sumienie chrześcijańskie nie pozwala nikomu przyczyniać się przez oddanie głosu do realizacji programu politycznego lub konkretnej ustawy, które podważają podstawowe zasady wiary i moralności”^[11].

4. Uznanie demokratycznych wyborów

O ile obowiązkiem katolika jest udział w głosowaniu i oddanie głosu zgodnie z własnym sumieniem, o tyle w sytuacji, gdy społeczeństwo już dokonało demokratycznego wyboru – nawet jeśli jest on sprzeczny z preferencjami głosującego – należy uszanować jego wynik. W sytuacji, gdyby „sprawujący władzę ustanawiali niesprawiedliwe prawa lub podejmowali działania sprzeczne z porządkiem moralnym, to rozporządzenia te nie obowiązują w sumieniu”[12]. Sprzeciw katolika względem tak stanowionego prawa wynika jedynie z posłuszeństwa Bogu, a nie z racji politycznych.

5. Modlitwa za Ojczyznę

Mając na uwadze rangę demokratycznych wyborów w budowaniu dobra wspólnego w oparciu o przypomniane zasady, prosimy wszystkich o podjęcie modlitwy w intencji naszej Ojczyzny.

Rada ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski 

Warszawa, 21.09.2023
_______________________

[1] Jan Paweł II, Adhortacja Christifideles laici, nr 42; Jan Paweł II, Encyklika Sollicitudo rei socialis, nr 38.

[2] Por. Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes, nr 75.

[3] Jan Paweł II, Encyklika Centesimus annus, nr 46.

[4] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[5] Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae, nn. 2, 28.

[6] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[7] Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[8] Jan Paweł II, Orędzie na XXXII Światowy Dzień Pokoju, 1999, nr 5.

[9] Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Europa, nr 9.

[10] Franciszek, Adhortacja Evangelii gaudium, nr 58.

[11] Por. Kongregacja Nauki Wiary, Nota doktrynalna o niektórych aspektach działalności i postępowania katolików w życiu politycznym, nr 4.

[12] Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1903.

Jak przyjmować Komunie św. na rękę.

Oto wskazówka, którą powinni znać wszyscy wierni, którzy chcą skorzystać z tej właśnie możliwości, a nie robili tego nigdy wcześniej;
Każdy, kto będzie przyjmował Najświętszą Hostię na dłoń, niech pamięta o odpowiedniej postawie i ułożeniu rąk.

Jak przyjmować komunię świętą na rękę? – wskazówki

1) Komunię świętą na rękę przyjmuje się w pozycji stojącej, nie należy klękać.

2) Istotne jest właściwe ułożenie rąk – lewa dłoń, podtrzymywana przez prawą, powinna być płasko wyciągnięta (kapłan składa wówczas hostię na lewej ręce, a wierny prawą wkłada komunikant do ust).

3) Nie sięgamy sami po komunikant; czekamy aż kapłan położy nam hostię na rękę.

4) Obie dłonie należy wyciągnąć na wysokości klatki piersiowej/ramion, aby szafarz mógł je bez problemu dostrzec.

5) Przed spożyciem komunii nie należy jej całować.

6) Komunikant trzeba koniecznie włożyć do ust przy kapłanie – nie można odchodzić z komunią świętą na ręce!

7) Po przyjęciu komunii zawsze należy zobaczyć czy na naszej dłoni nie zostały jeszcze jakieś okruchy, cząstki konsekrowanej hostii. Jeżeli tak, to należy je również spożyć.

Czas który przeżywamy i częste wizyty na cmentarzu skłaniają do przypomnienia o pewnych zachowaniach niegodnych miejsca wiecznego spoczynku naszych najbliższych. Dlatego bardzo prosimy wszystkich nawiedzających nasz cmentarz dziś i przez cały rok o budowanie atmosfery spokoju, zadumy, ciszy i modlitwy. Nie godzi się i jest to zabronione aby na cmentarzu słychać było krzyki, zbyt głośne rozmowy, śmiechy, przekleństwa. Nie wolno też na cmentarzu palić, pić alkoholu,  jeździć rowerami, motorami, samochodami czy też wprowadzać psów, które często bezczeszczą groby naszych bliskich. Obowiązkiem wszystkich jest segregowanie śmieci a wyjątkową niegodziwością jest przynoszenie czy przywożenie śmieci z domu aby wyrzucić je na cmentarzu, robiąc z cmentarza wysypisko śmieci. Bardzo prosimy wszystkich parafian, aby sami pilnowali tych zasad i zwracali uwagę tym, którzy o tym tak często niestety nie pamiętają. Nasi zmarli już nie mogą sami bronić swojej godności i spokoju, to my musimy zrobić dla nich. Warto też z regulaminu cmentarza zapoznać się o naszych zobowiązaniach w trosce o utrzymanie cmentarza. Przypominamy, że obowiązkiem jest uczciwa wpłata 10 % wartości nagrobka, wpłata roczna na wywóz śmieci oraz opłata za miejsce grobowe. Parafia może zgodnie z prawem dokonać pochówku innej osoby w grobie nie opłaconym po 20 latach a takich grobów na naszym cmentarzu jest wiele. Można też na przyszłość wykupić miejsce w nowo wybudowanych kolumbariach na naszym cmentarzu, zapewniając sobie miejsce złożenia urny. W jednej niszy może być nawet kilka urn. Po wykupieniu obecnych miejsc będziemy kontynuować prace przy następnych. 

W zakładce duszpasterstwo -> chrzty można pobrać aktualny formularz zgłoszenia do chrztu. 
Formularz można pobrać również tutaj -> pobierz