O Panie, uczyń z nas narzędzia Twojego pokoju, Abyśmy siali miłość tam, gdzie panuje nienawiść; Wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; Jedność tam, gdzie panuje zwątpienie;
Nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz; Światło tam, gdzie panuje mrok; Radość tam, gdzie panuje smutek. Spraw abyśmy mogli, Nie tyle szukać pociechy, co pociechę dawać; Nie tyle szukać zrozumienia, co rozumieć; Nie tyle szukać miłości, co kochać; Albowiem dając, otrzymujemy; Wybaczając, zyskujemy przebaczenie, A umierając, rodzimy się do wiecznego życia. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.
Najnowsze
Artykuł - Msze święte
W Niedziele i uroczystości
6:00, 7:30, 9:00, 10:30, 12:00 i 18:00
W dni powszechne
7:00 i 18:00
DNI EUCHARYSTYCZNE DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
Pierwszy piątek miesiąca
dzieci klas IV, V i VI
Drugi piątek miesiąca
dzieci klas VII i VIII
Trzeci piątek miesiąca
klasy 3 przygotowujące się do I Komunii św.
W pierwszy, drugi i trzeci piątek miesiąca
Spowiedź św. o godz. 15:45 Msza św....
KANCELARIA PARAFIALNA W CZASIE WAKACJI
Drodzy Parafianie
Informujemy Was, że kancelaria parafialna w czasie wakacji jest czynna w poniedziałek i środę od 17.00 do 17.45 a we wtorek i czwartek od 7.30 do 8.00. Narzeczonych w sprawie zawarcia małżeństwa zapraszamy w czwartek i piątek od 19.00 do 20.00. Prosimy aby wszelkie sprawy załatwiać w wyznaczonym czasie. Serdecznie zapraszamy.
Wprowadzenie: Dzisiaj w naszej Wspólnocie Parafialnej odpust PORCJUNKULI. Królowej Anielskiej polecamy naszą Parafię i prosimy dla nas o dary świętości życia, pokoju i dobra w naszych sercach. Serdecznie witamy wśród nas Ojca Leopolda - Franciszkanina z Cieszyna, którego prosimy o wygłoszenie Słowa Bożego i przewodniczenie naszemu świętowaniu. Składka przeznaczona jest na potrzeby diecezji.
Bardzo serdecznie witamy wszystkich...
18 NIEDZIELA ZWYKŁA - 02.VIII.2020 - ODPUST PORCJUNKULI
06.00 dz. – bł. w intencji Ireny i Stanisława z okazji 45 r. ślubu z prośbą o zdrowie, Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej oraz wszelkie potrzebne łaski dla synów z rodzinami
07.30 za + Janinę Korzus
09.00 w intencji Róż Żywego Różańca, aby dzięki codziennemu zjednoczeniu z Maryją wzrastali w wierze, nadziei i miłości oraz o trzeźwość...
Tak mówi Pan: «Ty, synu człowieczy, słuchaj tego, co ci powiem. Nie opieraj się, jak ten lud zbuntowany. Otwórz usta swoje i zjedz, co ci podam». Popatrzyłem, a oto wyciągnięta była w moim kierunku ręka, w której był zwój księgi. Rozwinęła go przede mną; był zapisany z jednej i drugiej strony, a opisane w nim były narzekania, wzdychania i biadania. A On rzekł do mnie: «Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów!» Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój, mówiąc do mnie: «Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem». Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód. Potem rzekł do mnie: «Synu człowieczy, udaj się do domu Izraela i przemawiaj do nich moimi słowami».
Ps 119 (118), 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131 (R.: por. 103)
Więcej się cieszę z drogi wskazanej
przez Twe napomnienia *
niż z wszelkiego bogactwa.
Bo Twe napomnienia są moją rozkoszą, *
moimi doradcami Twoje ustawy. Nad miód są słodsze Twoje przykazania Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, *
ponad miód słodsza dla ust moich. Nad miód są słodsze Twoje przykazania Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, *
bo są radością mojego serca.
Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *
bo pragnę Twoich przykazań. Nad miód są słodsze Twoje przykazania
Mt 11, 29ab
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 18, 1-5. 10. 12-14
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje. Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».
2020-08-12, Środa, Rok A, II,
Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Joanny Franciszki de Chantal, zakonnicy
Ez 9, 1-7; 10, 18-22
Pan wołał donośnie, tak że ja słyszałem: «Zbliżcie się, straże miasta, każdy z niszczycielską bronią w ręku!» I oto przybyło sześciu mężów drogą od górnej bramy, położonej po stronie północy, każdy z własną niszczycielską bronią w ręku. Wśród nich znajdował się pewien mąż, odziany w lnianą szatę, z kałamarzem pisarskim u boku. Weszli i zatrzymali się przed ołtarzem z brązu. A chwała Boga Izraela uniosła się znad cherubów, na których się znajdowała, do progu świątyni. Następnie, zawoławszy męża odzianego w szatę lnianą, który miał kałamarz u boku, Pan rzekł do niego: «Przejdź przez środek miasta, przez środek Jerozolimy, i nakreśl ten znak Taw na czołach mężów, którzy wzdychają i biadają nad wszystkimi obrzydliwościami w niej popełnianymi». Do innych zaś rzekł, tak iż słyszałem: «Idźcie za nim po mieście i zabijajcie! Niech oczy wasze nie znają współczucia ni litości! Starców, młodzieńców, panny, niemowlęta i kobiety wybijcie do szczętu! Nie dotykajcie jednak żadnego męża, na którym będzie ów znak. Zacznijcie od mojej świątyni!» I tak zaczęli od owych starców, którzy stali przed świątynią. Następnie rzekł do nich: «Zbezcześćcie również świątynię, dziedzińce napełnijcie trupami!» Wyszli oni i zabijali w mieście. A chwała Pańska odeszła od progu świątyni i zatrzymała się nad cherubami. Cheruby rozwinęły skrzydła i uchodząc, uniosły się z ziemi na moich oczach, a koła z nimi. Zatrzymały się w wejściu do wschodniej bramy świątyni Pańskiej, a chwała Boga Izraela spoczywała nad nimi, u góry. Była to ta sama Istota żyjąca, którą oglądałem pod Bogiem Izraela nad rzeką Kebar, i poznałem, że były to cheruby. Każdy miał po cztery oblicza i cztery skrzydła, a pod skrzydłami coś w rodzaju rąk ludzkich. Wygląd ich twarzy był podobny do tych samych twarzy, które widziałem nad rzeką Kebar. Każdy poruszał się prosto przed siebie.
Ps 113 (112), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 4b)
Chwalcie, słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione *
teraz i na wieki. Ponad niebiosa sięga chwała Pana
Albo: Alleluja Od wschodu aż do zachodu słońca *
niech będzie pochwalone imię Pana.
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała. Ponad niebiosa sięga chwała Pana
Albo: Alleluja Kto jest jak nasz Pan Bóg, *
który mieszka w górze
i w dół spogląda *
na niebo i na ziemię? Ponad niebiosa sięga chwała Pana
Albo: Alleluja
Por. 2 Kor 5, 19
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 18, 15-20
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».
2020-08-13, Czwartek, Rok A, II,
Dzień Powszedni albo wspomnienie świętych męczenników Poncjana, papieża, i Hipolita, prezbitera
Ez 12, 1-12
Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, mieszkasz wśród ludu opornego, który ma oczy na to, by widzieć, a nie widzi, i ma uszy na to, by słyszeć, a nie słyszy, ponieważ jest ludem opornym. Synu człowieczy, przygotuj sobie rzeczy na drogę zesłania, za dnia i na ich oczach, i na ich oczach wyjdź z miejsca twego pobytu na inne miejsce. Może to zrozumieją, chociaż to lud zbuntowany. Wynieś swoje tobołki, jak tobołki zesłańca, za dnia, na ich oczach, i wyjdź wieczorem – na ich oczach – tak jak wychodzą zesłańcy. Na ich oczach zrób sobie wyłom w murze i wyjdź przez niego! Na ich oczach włóż tobołek na swoje barki i wyjdź, gdy zmierzch zapadnie. Zasłoń twarz, abyś nie widział kraju, albowiem ustanawiam cię znakiem dla pokoleń izraelskich». I uczyniłem tak, jak mi rozkazano: tobołki wyniosłem za dnia, jak tobołki zesłańca, wieczorem uczyniłem sobie rękami wyłom w murze, wyszedłem w mroku i na ich oczach włożyłem tobołki na barki. Rano skierował Pan do mnie te słowa: «Synu człowieczy, czy dom Izraela, lud zbuntowany, zapytał się: Co ty robisz? Powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Ta przepowiednia odnosi się do władcy, będącego w Jerozolimie, i do całego domu Izraela, który tam się znajduje. Powiedz: Jestem dla was znakiem. Podobnie jak ja uczyniłem, tak się wam stanie: Pójdą na zesłanie, w niewolę. Władca, który znajduje się wśród nich, włoży na ramiona tobołki w mroku i wyjdzie; zrobią wyłom w murze, aby mógł przez niego przejść, zasłoni on twarz, aby swymi oczami nie widział kraju».
Ps 78 (77), 56-57. 58-59. 61-62 (R.: por. 7b)
Na próbę wystawiali i drażnili Boga Najwyższego, *
i Jego przykazań nie strzegli.
Odstępowali zdradziecko, jak ich ojcowie, *
byli niepewni, jak łuk, który zawodzi. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy Rozgniewali Go swoim bałwochwalstwem na wzgórzach, *
wzniecali Jego zazdrość rzeźbionymi bożkami.
Bóg usłyszał i zapłonął gniewem, *
i gwałtownie odepchnął Izraela. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy Oddał swoją moc w niewolę, *
a swoją chwałę w ręce nieprzyjaciół.
Wydał pod miecz swój naród, *
na swoje dziedzictwo gniewem wybuchł. Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy
Ps 119 (118), 135
Okaż Twemu słudze światłość swego oblicza
i naucz mnie Twoich ustaw. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 18, 21 – 19, 1
Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu». Gdy Jezus dokończył tych mów, opuścił Galileę i przeniósł się w granice Judei za Jordan.
2020-08-14, Piątek, Rok A, II,
Wspomnienie św. Maksymiliana Marii Kolbego, prezbitera i męczennika
Ez 16, 1-15. 60. 63
Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, zapoznaj Jerozolimę z jej obrzydliwościami i powiedz: Tak mówi Pan Bóg do Jerozolimy: Z pochodzenia i urodzenia swego jesteś z ziemi Kanaan. Ojciec twój był Amorytą, a matka twoja – Chittytką. A twoje urodzenie: w dniu twego przyjścia na świat nie odcięto ci pępowiny, nie obmyto cię w wodzie, aby cię oczyścić; nie natarto cię solą i w pieluszki cię nie owinięto. Żadne oko nie okazało współczucia, aby spełnić względem ciebie jedną z tych posług przez litość dla ciebie. W dniu twego urodzenia wyrzucono cię na puste pole – przez niechęć do ciebie. Oto Ja przechodziłem obok ciebie i ujrzałem cię, jak szamotałaś się we krwi. Rzekłem do ciebie, gdy byłaś we krwi: Żyj, rośnij! Jak trawę na polu cię uczyniłem. Rosłaś, wzrastałaś i doszłaś do wieku dojrzałego. Piersi twoje nabrały kształtu i włosy twoje stały się obfitsze. Ale byłaś naga i bez okrycia. Oto przechodziłem obok ciebie i ujrzałem cię. Był to twój czas, czas miłości. Rozciągnąłem połę płaszcza mego nad tobą i zakryłem twoją nagość. Związałem się z tobą przysięgą i wszedłem z tobą w przymierze – mówi Pan Bóg – stałaś się moją. Obmyłem cię wodą, otarłem z ciebie krew i namaściłem olejkiem. Następnie przyodziałem cię wyszywaną szatą, obułem cię w trzewiki z miękkiej skórki, opasałem bisiorem i okryłem cię jedwabiem. Ozdobiłem cię klejnotami, włożyłem bransolety na twoje ręce i naszyjnik na twoją szyję. Włożyłem też pierścień w twój nos, kolczyki w twoje uszy i wspaniały diadem na twoją głowę. Zostałaś ozdobiona złotem i srebrem, przyodziana w bisior oraz w szaty jedwabne i wyszywane. Jadałaś najczystszą mąkę, miód i oliwę. Stawałaś się z dnia na dzień piękniejsza i doszłaś aż do godności królewskiej. Rozeszła się twoja sława między narodami dzięki twojej piękności, bo była ona doskonała z powodu ozdób, w które cię wyposażyłem – mówi Pan. Ale zaufałaś swojej piękności i wyzyskałaś swoją sławę na to, by uprawiać nierząd. Oddawałaś się każdemu, kto obok ciebie przechodził. Ja jednak wspomnę o przymierzu, które z tobą zawarłem za dni twojej młodości, i ustanowię z tobą przymierze wieczne, abyś pamiętała i wstydziła się i abyś ze wstydu ust swoich nie otwarła wówczas, gdy ci przebaczę wszystko, co uczyniłaś» – mówi Pan Bóg.
Ez 16, 59-63
Albo: Czytanie z Księgi proroka Ezechiela Tak mówi Pan Bóg: «Postąpię z tobą, Jeruzalem, tak, jak ty postępowałaś, ty, która złamałaś przysięgę i zerwałaś przymierze. Ja jednak wspomnę o przymierzu, które z tobą zawarłem za dni twojej młodości, i ustanowię z tobą przymierze wieczne. Ty zaś ze swej strony wspomnisz swoje postępowanie i zawstydzisz się, kiedy przyjąwszy siostry twoje tak starsze, jak i młodsze od ciebie, dam ci je za córki, choć nie ze względu na zawarte z tobą przymierze. Odnowię bowiem moje przymierze z tobą, i poznasz, że Ja jestem Pan, abyś pamiętała i wstydziła się i abyś ze wstydu ust swoich nie otwarła wówczas, gdy ci przebaczę wszystko, co uczyniłaś» – mówi Pan Bóg.
Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 1d)
Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą *
i On stał się moim zbawieniem. Gniew Twój ustąpił, w Tobie mam pociechę Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne. Gniew Twój ustąpił, w Tobie mam pociechę Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela. Gniew Twój ustąpił, w Tobie mam pociechę
Por. 1 Tes 2, 13
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie,
ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 19, 3-12
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On odpowiedział: «Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem”. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela». Odparli Mu: «Czemu więc Mojżesz przykazał dać jej list rozwodowy i odprawić ją?» Odpowiedział im: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony, lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba że w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo». Rzekli Mu uczniowie: «Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić». On zaś im odpowiedział: «Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane. Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki takimi się urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są także bezżenni, którzy ze względu na królestwo niebieskie sami zostali bezżenni. Kto może pojąć, niech pojmuje!»
2020-08-15, Sobota, Rok A, II,
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Łk 11, 27-28
Dawid zgromadził wszystkich Izraelitów w Jerozolimie celem przeniesienia Arki Pana na jej miejsce, które dla niej przygotował. Zebrał Dawid synów Aarona i lewitów. Lewici zaś nieśli Arkę Bożą na drążkach na swoich ramionach, jak przykazał Mojżesz zgodnie ze słowem Pana. I rzekł Dawid naczelnikom lewitów, aby ustanowili swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach, cymbałach, aby rozbrzmiewał głos donośny i radosny. Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania. Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana. Słyszeliśmy o Arce w Efrata, *
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania, *
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego. Wyrusza z Panem Arka Jego chwały Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość, *
a Twoi wierni niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida, *
nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca. Wyrusza z Panem Arka Jego chwały Pan bowiem wybrał Syjon, *
tej siedziby zapragnął dla siebie.
«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *
tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie». Wyrusza z Panem Arka Jego chwały Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Kiedy już to, Co zniszczalne, przyodzieje się w niezni-szczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: «Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?» Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie. Alleluja, alleluja, alleluja Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś». Lecz On rzekł: «Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je».
1 Krn 15, 3-4. 15-16; 16, 1-2
Dawid zgromadził wszystkich Izraelitów w Jerozolimie celem przeniesienia Arki Pana na jej miejsce, które dla niej przygotował. Zebrał Dawid synów Aarona i lewitów. Lewici zaś nieśli Arkę Bożą na drążkach na swoich ramionach, jak przykazał Mojżesz zgodnie ze słowem Pana. I rzekł Dawid naczelnikom lewitów, aby ustanowili swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach, cymbałach, aby rozbrzmiewał głos donośny i radosny. Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania. Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.
Ps 132, 6-7. 9-10. 13-14 (R.: por. 8)
Słyszeliśmy o Arce w Efrata, *
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania, *
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego. Wyrusza z Panem Arka Jego chwały Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość, *
a Twoi wierni niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida, *
nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca. Wyrusza z Panem Arka Jego chwały Pan bowiem wybrał Syjon, *
tej siedziby zapragnął dla siebie.
«Oto miejsce mego odpoczynku na wieki, *
tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie». Wyrusza z Panem Arka Jego chwały
1 Kor 15, 54-57
Bracia: Kiedy już to, Co zniszczalne, przyodzieje się w niezni-szczalność, a to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: «Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?» Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Łk 11, 28
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie. Alleluja, alleluja, alleluja
Łk 11, 27-28
Gdy Jezus mówił do tłumów, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś». Lecz On rzekł: «Owszem, ale również błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je».
2020-08-16, Niedziela, Rok A, II,
Dwudziesta Niedziela zwykła
Iz 56, 1. 6-7
Tak mówi Pan: «Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić. Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i aby miłować imię Pana i zostać Jego sługami – wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją świętą górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów».
Ps 67 (66), 2-3. 5 i 8 (R.: por. 4)
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże Niech się narody cieszą i weselą, †
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech nam Bóg błogosławi *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi. Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże
Rz 11, 13-15. 29-32
Bracia: Do was, pogan, mówię: «Będąc apostołem pogan, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim w nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia. Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia? Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne. Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia, tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami w czasie obecnym mogli dostąpić miłosierdzia. Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie».
Por. Mt 4, 23
Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 15, 21-28
Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami». Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela». A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi». On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.
2020-08-17, Poniedziałek, Rok A, II,
Wspomnienie św. Jacka, prezbitera
Ez 24, 15-24
Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, oto zabieram ci nagle radość twych oczu, ale nie lamentuj ani nie płacz, ani nie pozwól, by płynęły ci łzy. Wzdychaj w milczeniu, nie przywdziewaj żałoby jak po umarłym, zawiąż sobie zawój dokoła głowy, sandały włóż na nogi, nie przysłaniaj brody, nie spożywaj chleba żałoby!» Mówiłem do ludu mego rano, a wieczorem umarła mi żona, i uczyniłem rano tak, jak mi rozkazano. A lud mówił do mnie: «Czy nie wyjaśnisz nam, co oznacza dla nas to, co czynisz?» Wówczas powiedziałem im: Pan skierował do mnie te słowa: «Powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja pozwalam bezcześcić świątynię moją, dumę waszej potęgi, radość waszych oczu, tęsknotę waszych serc. Synowie wasi i córki wasze, których opuściliście, od miecza poginą. Wy zaś tak uczynicie, jak Ja uczyniłem: brody nie będziecie przesłaniać ani spożywać chleba żałoby, ale mając zawoje na głowach i sandały na nogach, nie będziecie lamentować ani płakać. Będziecie schnąć z powodu nieprawości waszych i będziecie wzdychać jeden przed drugim. Ezechiel będzie dla was znakiem. To, co on uczynił, będziecie i wy czynili, gdy to nastąpi. I poznacie, że Ja jestem Pan».
Pwt 32, 18-19. 20. 21 (R.: por. 18b)
Gardzisz Skałą, co ciebie zrodziła, *
zapominasz o Bogu, który dał ci życie.
Zobaczył to Pan i wzgardził, *
oburzony na własnych synów i córki. Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie I rzekł: «Odwrócę od nich oblicze, *
zobaczę ich koniec.
Gdyż są narodem niestałym, *
dziećmi, w których nie ma wierności. Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie Mnie do zazdrości pobudzili tym, co wcale nie jest bogiem, *
rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami;
i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, *
rozjątrzę ich narodem pozbawionym rozsądku». Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Mt 5, 3
Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 19, 16-22
Pewien człowiek podszedł do Jezusa i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?» Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania». Zapytał Go: «Które?» Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego». Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?» Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
2020-08-18, Wtorek, Rok A, II
Ez 28, 1-10
Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, powiedz władcy Tyru: Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ serce twoje stało się wyniosłe, powiedziałeś: Ja jestem Bogiem, ja zasiadam na Boskiej stolicy, w sercu mórz – a przecież ty jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem, i rozum chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu. Oto jesteś mądrzejszy od Daniela, żadna tajemnica nie jest ukryta przed tobą. Dzięki swej przezorności i sprytowi zdobyłeś sobie majątek i nagromadziłeś złota i srebra w swoich skarbcach. Dzięki swojej wielkiej przezorności, dzięki swoim zdolnościom kupieckim pomnożyłeś swoje majętności, a serce twoje stało się wyniosłe z powodu twego majątku. Dlatego tak mówi Pan Bóg: Ponieważ rozum chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu, oto dlatego sprowadzam na ciebie cudzoziemców – najsroższych spośród narodów. Oni dobędą mieczy przeciwko urokowi twojej mądrości i zbezczeszczą twój blask. Zepchną cię do dołu, i umrzesz śmiercią nagłą w sercu mórz. Czy będziesz jeszcze mówił: Ja jestem Bogiem – w obliczu swoich oprawców? Przecież będziesz tylko człowiekiem, a nie Bogiem w ręku tego, który cię będzie zabijał. Umrzesz śmiercią nieobrzezanych z ręki cudzoziemców, ponieważ Ja to postanowiłem» – mówi Pan Bóg.
Pwt 32, 26-27b. 27c-28. 30. 35c-36b (R.: 39c)
Rzekłem: «Ja ich wytracę, *
wygubię ich pamięć u ludzi».
Ale się bałem drwiny wroga, *
że przeciwnicy ich będą się łudzić. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam Będą się łudzić, mówiąc: «Nasza ręka przemożna, *
a nie Pan uczynił to wszystko».
Gdyż jest to plemię niemądre *
i niemające rozwagi. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam Jak może jeden odpędzać tysiące, *
a dwóch odpierać dziesięć tysięcy?
Dlatego że ich sprzedała ich Skała, *
że Pan na łup ich wydał. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam Nadchodzi bowiem dzień klęski, *
los ich gotowy, już blisko.
Bo Pan swój naród obroni, *
litość okaże swym sługom. Ja, Pan, zabijam i Ja sam ożywiam
Por. 2 Kor 8, 9
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim,
aby was ubóstwem swoim ubogacić. Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 19, 23-30
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, powiadam wam: Bogatemu trudno będzie wejść do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego». Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali: «Któż więc może być zbawiony?» Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe». Wtedy Piotr rzekł do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?» Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście szczepów Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi».
Aktualności
Kancelaria parafialna w czasie wakacji
KANCELARIA PARAFIALNA W CZASIE WAKACJI
Drodzy Parafianie
Informujemy Was, że kancelaria parafialna w czasie wakacji jest czynna w poniedziałek i środę od 17.00 do 17.45 a we wtorek i czwartek od 7.30 do 8.00. Narzeczonych w sprawie zawarcia małżeństwa zapraszamy w czwartek i piątek od 19.00 do 20.00. Prosimy aby wszelkie sprawy załatwiać w wyznaczonym czasie. Serdecznie zapraszamy.
Przyjmowanie Komunii Świętej
Biorąc pod uwagę wkazania Ks. Bp. Romana Pindla na czas stanu epidemicznego oraz przepisy liturgiczne zawarte w Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego z 2004 roku, jak również Wskazania Episkopatu Polski po ogłoszeniu nowego wydania Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego przedstawiamy ogólne informacje dotyczące przyjmowania Komunii św. w naszej parafii:
Do Komunii świętej podchodzimy procesyjnie.
Komunia przyjmowana jest w postawie stojącej do ust, albo na rękę.
Wierni przyjmujący Ciało Pańskie w postawie stojącej wykonują wcześniej skłon ciała lub przyklękają na jedno kolano
Osoby pragnące przyjąć Komunię świętą na rękę niech podchodzą do kapłana znajdującego się przy chrzcielnicy.
Przyjmujący Ciało Pańskie na rękę kładzie lewą rękę na prawą i umieszcza je na wysokości serca.
Ciało Pańskie należy spożyć w obecności kapłana.
Najpierw do Komunii świętej przystępują osoby pragnące ją przyjąć na rękę, a następnie przyjmujące ją bezpośrednio do ust.
Na słowa kapłana 'Ciało Chrystusa' przyjmujący odpowiada słowem 'Amen'.
Witamy i duchowo łączymy się z Wami Wszystkimi w tym trudnym dla nas wszystkich czasie epidemii. Nie mogąc Was spotkać w naszej świątyni kierujemy do Was słowa serdecznych pozdrowień i wielkiej troski. Jesteśmy złączeni z każdą rodziną naszej parafii w której żyjecie, pracujecie i się uświęcacie. W sposób szczególny jednoczymy się z chorymi, cierpiącymi i osobami w podeszłym wieku, którzy szczególnie przeżywają może lęki i obawy związane z zagrożeniem epidemią. Bliskie naszemu sercu są dzieci i młodzież. Tęsknimy już za radosnymi spotkaniami z Wami w ramach wspólnot i grup formacyjnych. Każdego dnia zapewniamy Was wszystkich o swojej modlitwie i gorąco prosimy Was o pamięć modlitewną w naszej intencji.
Kochani, wszyscy w duchu miłości podejmijmy trud troski o zdrowie i życie swoje oraz innych, zachowując w duchu miłości bezwzględnie wszystkie wskazania, rady i polecenia skierowane do nas przez odpowiedzialnych za losy naszej Ojczyny i Kościoła.
Zaufajmy wszyscy Panu Bogu, który naprawdę potrafi największe zło przemienić w wielkie dobro.
Kochani, pozostańmy w naszych domach, aby nas chronić i by nikt z nas nie narażał siebie i innych na tę tak groźną chorobę. Ksiądz Biskup Roman Pindel udzielił wszystkim dyspensy od niedzielnej Mszy świętej aż do Wielkanocy.
Nie mogąc uczestniczyć w nabożeństwach, Mszach św. i spotkaniach formacyjnych módlmy się więcej w naszych rodzinach. Odkryjmy wartość i piękno swojej rodziny jako Kościoła Domowego, do którego przychodzi i w którym obecny jest i działa sam Bóg. Módlmy się jak najczęściej razem. Całą rodziną przynajmniej od czasu do czasu czytajmy wspólnie Pismo Święte. Poprzez środki przekazu korzystajmy hojnie z modlitw wspólnotowych Kościoła. Z myślą o Was i na Waszą prośbę uruchomiliśmy stałą transmisję z naszej świątyni. Możecie więc łączyć się z nami podczas każdej Mszy św. i podczas Świętego Triduum Paschalnego. Dzięki tym środkom przeżyjmy swoje rekolekcje wielkopostne.
Drodzy, życzymy Wam sił i dobrego zdrowia a epidemia niech omija Was i Wasze rodziny. Niech Święta Rodzina z Nazaretu czuwa nad Waszymi rodzinami, a święty Franciszek wyprasza potrzebne łaski. Ufamy, że w możliwie szybkim czasie spotkamy się znowu w naszej pięknej świątyni, aby chwalić naszego Pana i budować jedność naszej Wspólnoty Parafialnej. Jeszcze raz Was pozdrawiamy i ślemy nasze kapłańskie błogosławieństwo.
Szczęść Boże
Wasi Duszpasterze
Troszczymy się o Twoje zdrowie (w związku z epidemią koronawirusa)
Drodzy Parafianie i Goście!
Biorąc pod uwagę zalecenia władz państwowych oraz decyzji Biskupa Romana Pindla informujemy, że:
Od 7 czerwca br. poprzednia dyspensa od uczestnictwa w niedzielnej i świątecznej Eucharystii obejmująca wszystkich wiernych Diecezji Bielsko-Żywieckiej zostaje zawężona do osób starszych, chorych i odczuwających lęk przed zarażeniem.
zaleca się przyjmowanie Komunii św. na rękę oraz przekazywanie znaku pokoju poprzez skłon głową;
Od 30 maja br. nie obowiązuje limit osób w kościele;
Wszyscy przebywający w kościele z wyjątkiem sprawujących liturgię muszą mieć maseczki. Bardzo prosimy o przestrzeganie tej zasady.
W związku z epidemią także naszą parafię dotknęły wielkie trudności finansowe. Dlatego zwracamy się o pomoc i wsparcie do wszystkich parafian.
Gorąco zapraszamy Was do wzmożonej modlitwy i okazywania miłości bliźniemu.
Zachęcamy do:
powrotu do uczestnictwa w Eucharystii i korzystania z sakramentu pokuty i pojednania;
modlitwy indywidualnej, małżeńskiej, rodzinnej w domu;
czytania Pisma Świętego i prasy katolickiej;
korzystania z materiałów formacyjnych umieszczanych na katolikich stronach internetowych;
oraz uczestniczenia z transmisji Mszy św. z naszej świątyni (kliknij tutaj lub YouTube)
Duszpasterze dostępni są w konfesjonałach przed każdą Mszą św. w ciągu całego tygodnia, a także w godzinach urzędowania kancelarii parafialnej.
Do kancelarii parafialnej można dzwonić się, korzystając z następujących numerów telefonu:+48 33 818 32 93 lub +48 505 767 711.
Jest także możliwość zapisania się do newslettera (kliknij tutaj), aby być na bieżąco z informacjami naszej wspólnoty parafialnej.
Komunia duchowa
Praktyka ta także wywodzi się z chrześcijańskiej starożytności. Dotyczyła tych, którzy z różnych powodów – czy to braku kapłana czy prześladowań – nie mogły przyjąć Komunii sakramentalnej. Dziś często zaleca się ją osobom chorym, które nie mogą przyjmować Komunii tak często jakby chciały. Polega ona na wzbudzeniu w sobie gorącego pragnienia przyjęcia Pana Jezusa. W praktyce dobrze jest poprzedzić to wzbudzanie pragnienia modlitwą – np. odmówieniem Ojcze nasz, któregoś z wyznań wiary, tekstu którejś z pieśni eucharystycznej. Można też oczywiście modlić się własnymi słowami, a wszystko poprzedzić czytaniem Słowa Bożego.
Praktyka Komunii duchowej dotyczy tych, którzy są w stanie łaski uświęcającej. Ci, którzy mają świadomość popełnienia grzechu ciężkiego mogą oczywiście gorąco się modlić. [źródło: gosc.pl]
w Niedziele i uroczystości: 6.00, 7.30, 9:00, 10:30, 12:00 i 18:00.
w dni powszednie: 7.00 i 18.00
Modlitwa o zaprzestanie rozpowszechniania się epidemii koronawirusa
Ojcze nasz, pełni ufności prosimy Ciebie, aby koronawirus nie siał więcej zniszczeń i aby udało się jak najszybciej opanować epidemię. Prosimy, abyś przywrócił zdrowie zakażonym i pokój miejscom, do których koronawirus już dotarł. Przyjmij tych, którzy zmarli na skutek tej choroby, pociesz ich rodziny. Wspieraj i chroń personel medyczny zwalczający wirus, inspiruj i błogosław tym, którzy starają się opanować sytuację. Panie Jezu, lekarzu naszych dusz i ciał, czujemy się bezradni w tej sytuacji ogólnoświatowego zagrożenia, ale ufamy Tobie, udziel nam pokoju i zdrowia. Matko Boża, chroń nas i opiekuj się nami, prowadź nas w miłości do Twojego Syna, Jezusa. Amen.
Święty Sebastianie, módl się za nami
Święta Franciszko Rzymianko,
Święty Rochu,
Święta Rozalio,
Święty Karolu Boromeuszu,
Święty Boże! Święty mocny! Święty nieśmiertelny! Zmiłuj się nad nami.
Od powietrza, głodu, ognia i wojny, Wybaw nas Panie.
Od nagłej i niespodziewanej śmierci, Zachowaj nas Panie.
My grzeszni ciebie Boga prosimy, Wysłuchaj nas Panie.
Medal Papieski - Pro Ecclesia Pontifice dla pani Marii Mikołajczyk
Nasza parafianka pani Maria Mikołajczyk otrzyma Medal Papieski – Pro Ecclesia Pontifice. W imieniu Duszpasterzy i Wszystkich Parafian serdecznie pani Marii gratulujemy tego wyjątkowego wyróżnienia i życzymy wiele łask Bożych, błogosławieństwa i opieki Matki Bożej i św. Franciszka oraz darów Ducha Świętego a także sił i zdrowia do dalszej tak ofiarnej służby naszej parafii i na całe Jej życie a za wszelkie dobro świadczone naszej parafii serdecznie dziękujemy.
Ważne informacje o naszym cmentarzu
Czas który przeżywamy i częste wizyty na cmentarzu skłaniają do przypomnienia o pewnych zachowaniach niegodnych miejsca wiecznego spoczynku naszych najbliższych. Dlatego bardzo prosimy wszystkich nawiedzających nasz cmentarz dziś i przez cały rok o budowanie atmosfery spokoju, zadumy, ciszy i modlitwy. Nie godzi się i jest to zabronione aby na cmentarzu słychać było krzyki, zbyt głośne rozmowy, śmiechy, przekleństwa. Nie wolno też na cmentarzu palić, pić alkoholu, jeździć rowerami, motorami, samochodami czy też wprowadzać psów, które często bezczeszczą groby naszych bliskich. Obowiązkiem wszystkich jest segregowanie śmieci a wyjątkową niegodziwością jest przynoszenie czy przywożenie śmieci z domu aby wyrzucić je na cmentarzu, robiąc z cmentarza wysypisko śmieci. Bardzo prosimy wszystkich parafian, aby sami pilnowali tych zasad i zwracali uwagę tym, którzy o tym tak często niestety nie pamiętają. Nasi zmarli już nie mogą sami bronić swojej godności i spokoju, to my musimy zrobić dla nich. Warto też z regulaminu cmentarza zapoznać się o naszych zobowiązaniach w trosce o utrzymanie cmentarza. Przypominamy, że obowiązkiem jest uczciwa wpłata 10 % wartości nagrobka, wpłata roczna na wywóz śmieci oraz opłata za miejsce grobowe. Parafia może zgodnie z prawem dokonać pochówku innej osoby w grobie nie opłaconym po 20 latach a takich grobów na naszym cmentarzu jest wiele. Można też na przyszłość wykupić miejsce w nowo wybudowanych kolumbariach na naszym cmentarzu, zapewniając sobie miejsce złożenia urny. W jednej niszy może być nawet kilka urn. Po wykupieniu obecnych miejsc będziemy kontynuować prace przy następnych.
Ochrona Danych Osobowych W Parafii
Informujemy, że także w Kościele obowiązuje ustawa o ścisłej ochronie danych osobowych. Żaden kapłan pod żadnym pozorem nie może wydać dokumentu czy zaświadczenia dotyczącego osoby pełnoletniej osobie trzeciej nawet ojcu czy matce, chyba, że posiadają pełnomocnictwo do odbioru danego dokumentu. W naszej parafii jesteśmy także zobowiązani do bezwzględnego zachowania i przestrzegania tej ustawy i to pod groźbą bardzo surowych kar. Nie wydanie więc rodzicom jakiegoś dokumentu dorosłego dziecka nie jest wyrazem złej woli kapłana jak to czasem złośliwi parafianie określają ale zwyczajnym przestrzeganiem porządku prawnego. Bardzo prosimy o zrozumienie tego faktu i nie ubliżanie kapłanom w takich sytuacjach
Nowy formularz zgłoszenia chrztu
W zakładce duszpasterstwo -> chrzty można pobrać aktualny formularz zgłoszenia do chrztu. Formularz można pobrać również tutaj -> pobierz
